| Beschrijving |
| Hoewel hyperseksualiteit, seksverslaving en dwangmatig seksueel gedrag allemaal iets gemeen hebben, hebben ze verschillende betekenissen, elk met een beetje controverse om uit te pakken. Een van de belangrijkste redenen waarom deze termen controversieel en moeilijk te definiëren zijn, is deels te wijten aan het feit dat ze niet voorkomen in de Diagnostic Statistical Manual (DSM-5), de Manual of Mental Disorders van de American Psychiatric Association .
Het is super belangrijk om op te merken dat hyperseksualiteit niet is opgenomen in de DSM5 – het was in de DSM4, maar het is verwijderd. Sommige mensen definiëren hyperseksualiteit gewoon als een extreem frequente of plotselinge toename van het libido – wat niets zegt over een beperking of negatieve effecten in iemands leven. Men spreekt van hyperseksualiteit als de seksuele drift (libido) van een persoon sterker ontwikkeld is of op de voorgrond treedt dan men in de samenleving als normaal of wenselijk beschouwt. Dit kan verbonden zijn met culturele en sociale aspecten, los van geneeskundige motieven. Soms spreekt men ook over seksverslaving. Men plaatst het in psychiatrische termen onder parafilieën. Bij parafilieën is het seksueel verlangen gericht op een doel dat maatschappelijk niet aanvaard is Als je herhaaldelijk seks als een uitlaatklep gebruikt, als je angstig, depressief of gestresst bent, wordt dat beschouwd als een voorloper van de aandoening. Als het herkend wordt als een stoornis, zijn seksverslaafden/hyperseksuelen geen slappelingen, maar patiënten. Een definitie van hyperseksualiteit/seksverslaving zou kunnen zijn : mensen die lijden aan seksverslaving ervaren negatieve stress door een patroon van sterke wederkerende seksuele behoeftes, gedachten en gedragingen die interfereren met het dagelijkse leven, zijnde werk, sociale contacten en liefdesrelatie. Vormen van seksverslaving : pornoverslaving, urenlang erotisch chatten cyberseksverslaving), telefoonseks, dwangmatig masturberen, frequent prostitutiebezoek, dwangmatig op zoek gaan naar anonieme seks. Hyperseksualiteit is niet helemaal hetzelfde als seksverslaving. Hyperseksualiteit wordt gekenmerkt door obsessief met seks bezig te zijn en te getuigen van een pathologische vorm van steeds seksueel opgewonden te zijn, terwijl seksverslaving eerder het obsessief met seks bezig te willen zijn is, door bijvoorbeeld continu naar porno te kijken of voortdurend te willen masturberen. Hyperseksualiteit bij vrouwen noemde men ook wel nymfomanie en bij mannen satyriasis. Het gebruik van deze laatste twee termen impliceerde voornamelijk het psychopathologische karakter. Derhalve zijn deze termen vervangen door hyperseksualiteit, waarbij slechts gesproken kan worden van een afwijkend karakter ten opzichte van maatschappelijke normen die per (sub)cultuur kunnen verschillen. Een eventueel pathologische vorm van hyperseksualiteit wordt in de moderne seksuologie eerder gezien als één van de vormen van een obsessieve-compulsieve stoornis, waarbij het obsessieobject normaliter willekeurig is en door tal van omstandigheden seksueel kan zijn. Wel zijn seksualiteit en daarbij horende handelingen als obsessie bij een obsessief-compulsieve stoornis een bekend verschijnsel in de psychiatrie. De Wereldgezondheidsorganisatie erkent dwangmatige seksuele gedragsstoornissen in haar internationale classificatie van ziekten en gerelateerde gezondheidsproblemen . Behandeling en herstel zijn mogelijk en professionele hulp is beschikbaar voor iedereen die zichzelf identificeert als iemand met ongecontroleerd seksueel gedrag. Het is niet alleen de preoccupatie met gedachten en toegenomen drive, maar ook gedrag dat dwangmatig/oncontroleerbaar kan aanvoelen. |
| Synoniemen |
| Aanverwante termen |
| seksverslaving nymphomanie satyriasis |
| Weetjes |
| Het hangt van een aantal factoren af wanneer iemand als hyperseksueel wordt beschouwd. Belangrijk is bijvoorbeeld de houding die de samenleving ten opzichte van seksualiteit heeft. Zo werd vroeger een vrouw die openlijk te kennen gaf van seks te genieten, al snel als nymfomane bestempeld en vaak vermoedde men dat ze leed aan een vorm van hysterie. Sinds de seksuele revolutie is hierin veel veranderd, maar nog steeds verwacht de westerse maatschappij van een vrouw wat meer terughoudendheid dan van een man.
Bepaalde religieuze en maatschappelijke groeperingen beschouwen het hebben van meerdere seksuele partners voor het huwelijk als hyperseksueel en losbandig, terwijl andere groeperingen het niet als probleem zien. Hyperseksualiteit is een begrip dat vaak een negatieve connatatie heeft, maar je zou het eerder moeten zien in een pathologische context, namelijk als een vorm van syndroom waar men zelf moeilijk aan kan weerstaan. Bij seksverslaving gaat het dan eerder om een verslaving met ook alle kenmerken van verslaving. In de praktijk worden de begrippen hyperseksualiteit en seksverslaving door elkaar gebruikt. Hoe relatief het begrip hyperseksualiteit is, blijkt ook uit een citaat van Alfred Kinsey. Toen hem naar een definitie werd gevraagd, antwoordde hij: “Hyperseksualiteit kan worden geconstateerd bij iemand die meer aan seks doet dan u”. Doorgaans hoeft een sterk ontwikkelde seksuele drang niet als psychische aandoening te worden beschouwd, wat in het verleden vaker gebeurd is. Als aandoening is hyperseksualiteit verdwenen uit het handboek DSM en de ICD-10 (F52.7) stelt dat de seksuele drift op zich alleen overmatig is als de persoon er klachten over heeft. Hyperseksualiteit kan echter een symptoom zijn van andere problemen, bijvoorbeeld als een persoon er niet in slaagt seksuele bevrediging te vinden. Verder komt een verhoogde seksuele drift als symptoom voor bij: -manische episoden van bipolaire stoornis Psychologen spreken sneller van een ‘compulsieve stoornis’, terwijl artsen en andrologen het eerder over ’seksverslaving’ zullen hebben. Psychologen voeren aan dat er geen echte ontwenningsverschijnselen zijn. Artsen focussen op de analogie met middelenverslaving, en met name de rol van neurotransmitters en endorfines op de hersenen. Kenmerkend is in ieder geval een verlies van bewuste controle. De drang naar seks kan niet meer verminderd of gestopt worden. De verslaafde is continu, obsessief bezig met seks en krijgt geen vat op storende gedachten. |
| Links/Bronnen |
| https://nl.wikipedia.org/wiki/Hyperseksualiteit
http://www.seksuologischehulpverlening.info/seksverslavinghyperseksualiteit http://www.iter-hulp.be/index.php?n=66&id=87&sid=87&taal=n&mnav=B |
« Terug naar de woordenlijst
« Terug naar de woordenlijst