Emotionele incest

Bij emotionele incest wordt een kind door een volwassene gebruikt voor emotionele voldoening. Wanneer een ouder naar zijn of haar kind gaat voor emotionele steun of hem of haar meer behandelt als een partner dan als een kind, noemen psychologen het emotionele incest. Het kind wordt gedwongen om de volwassene te steunen door de rol over te nemen van een echtgenoot of te dienen als een vertrouweling (parentificatie). Hoewel er geen directe seksuele aanraking is, hebben deze emotioneel verstrengelde relaties soms een geseksualiseerde ondertoon.

De term emotionele incest komt uit de psychologie en wordt gebruikt voor “een ongezonde emotionele interactie tussen een ouder of verzorger en hun kind, waarbij de grenzen tussen de volwassene en het kind op een psychologisch ongepaste manier vervagen”. Er is kritiek op deze definitie, omdat het moeilijk is vast te stellen wanneer de grenzen vervagen. Ook is er kritiek op emotionele incest als diagnose, omdat niet ieder kind dezelfde gevolgen ondervindt van dezelfde jeugd, daar waar bij seksuele incest altijd duidelijk dezelfde problemen optreden.

Hoe emotionele incest eruitziet. Volgens deskundigen zijn dit enkele signalen die kunnen duiden op een emotioneel incestueuze relatie:

-Emotioneel afhankelijk zijn van het kind: De ouder belast het kind met de stressfactoren waarmee het te maken heeft en is afhankelijk van het kind voor emotionele steun en veiligheid.
-Te veel delen met het kind: Een ander teken is dat de ouder volwassen zaken aan een kind toevertrouwt. Te veel delen of trauma dumpen op het kind kan overweldigend voor hen zijn.
-Te veel betrokken zijn bij het leven van het kind: De ouder wil alles weten over het leven van het kind, en het kind heeft geen leeftijdsadequate privacy. De ouder respecteert de persoonlijke ruimte of grenzen van het kind niet.
-Monopoliseren van het leven van het kind: De ouder monopoliseert het leven van het kind en verwacht van het kind dat het zijn/haar vriendschappen en activiteiten beperkt om tegemoet te komen aan de emotionele behoeften van de ouder.
-Het kind verantwoordelijk maken voor zijn/haar welzijn: De ouder kan impliceren dat het kind verantwoordelijk is voor het emotionele welzijn van de ouder. Het kind kan leren dat zijn/haar eigen emotionele behoeften ondergeschikt zijn aan die van de ouder in plaats van andersom.
-Manipuleren van het kind: De ouder kan manipulatietactieken zoals schuldgevoelens of emotionele bedreigingen gebruiken om het kind dichtbij zich te houden.

Dit zijn enkele voorbeelden van emotionele incest:

De ouder uit zijn/haar frustraties tegenover het kind over de problemen op het werk en rekent op de emotionele steun van het kind.
De ouder deelt intieme details over zijn of haar romantische relatie met het kind, wat verwarrend en ongemakkelijk kan zijn voor het kind.
De ouder vertrouwt zijn/haar huwelijksproblemen toe aan het kind, wat stressvol kan zijn voor het kind.
De ouder respecteert de privacy van zijn kind niet en leest het dagboek of de berichten van zijn kind.
De ouder verwacht dat het kind zijn/haar activiteiten verlaat en hem/haar te hulp schiet als hij/zij emotionele steun nodig heeft.
De ouder ondermijnt de pogingen van het kind om vrienden te maken, waardoor hij of zij de onverdeelde aandacht van het kind krijgt.
De ouder legt het kind een schuldgevoel op wanneer het kind niet aan de wensen van de ouder voldoet.

-Emotionele onvolwassenheid: Ouders die emotioneel onvolwassen zijn, wenden zich soms tot hun kind voor emotionele steun, in plaats van te beseffen dat het juist andersom hoort te zijn.
Gebrek aan steun: Ouders die geen externe emotionele steun hebben, kunnen zich tot hun kind wenden voor een vals gevoel van emotionele veiligheid. Dit kan situaties omvatten waarin ouders alleenstaand of gescheiden zijn.
-Wantrouwen: Ouders die vertrouwensproblemen of verlatingsproblemen hebben ontwikkeld, zien hun kinderen misschien als onschuldig en veilig en kijken naar hen voor emotionele veiligheid. Kinderen kunnen hun primaire verzorger niet verlaten omdat ze afhankelijk zijn van hen, wat de mogelijkheid ontkent dat het kind de ouder in de steek laat, waardoor ze zich veilig voelen.
-Psychische problemen: Sommige ouders hebben mogelijk onbehandelde psychische problemen, middelenmisbruik of een traumatisch verleden en leunen daardoor emotioneel op hun kinderen.

Waarom emotionele incest schadelijk is?
Emotionele incest kan schadelijk zijn voor de mentale en emotionele ontwikkeling van het kind, waardoor het angst en onzekerheid ervaart. Kinderen zouden niet moeten proberen om volwassen rollen te vervullen. Ze moeten zichzelf ontwikkelen, niet volwassenen helpen ontwikkelen.De emotionele ontwikkeling van kinderen vereist een gezonde band met hun primaire verzorger die emotionele en fysieke veiligheid en zekerheid biedt. Een kind in een positie plaatsen waarin ze verantwoordelijk zijn voor de emotionele stabiliteit van hun verzorger, creëert onzekerheid in de ontwikkeling van het kind. Kinderen weten dat ze geen volwassen taken kunnen doen. Dus als het kind geen volwassen taken kan doen, en de volwassene geen volwassen taken kan doen, zal het kind zich angstig voelen omdat niemand de leiding lijkt te hebben.

Hoewel kinderen verantwoordelijkheden kunnen hebben, en zouden moeten hebben, moeten deze wel leeftijdsadequaat zijn. Kinderen hebben ruimte nodig om kind te zijn en te ook fouten als kinderen te maken. Ze moeten weten dat alles nog steeds goed komt en dat de volwassenen die de leiding hebben, het aankunnen om volwassen te zijn.

Impact van emotionele incest?  Emotionele incest kan de ontwikkeling van een kind beïnvloeden en de gevolgen kunnen tot ver in de volwassenheid voelbaar zijn. Dit zijn enkele manieren waarop emotionele incest het kind kan beïnvloeden:

-Emotionele problemen: Kinderen die slachtoffer zijn geweest van emotionele incest, kunnen moeite hebben met het verwerken van hun emoties en het prioriteren van hun eigen emotionele behoeften..
-Onzekerheid: Als het kind opgroeit met de behoefte om te voldoen aan de behoeften van de ouders (en dat nooit lijkt te kunnen), kan het kind onzeker opgroeien.
-Laag zelfbeeld: Het kind kan de overtuiging hebben dat zijn waarde ligt in het vervullen van de emotionele behoeften van anderen, wat kan leiden tot een laag zelfbeeld en een verminderd gevoel van eigenwaarde .
-Beperkte sociale vaardigheden: Het kind kan moeite hebben met het opbouwen van gezonde relaties met leeftijdsgenoten en kan moeite hebben met het stellen van grenzen ten opzichte van anderen vanwege de verstrengelde relatie tussen de ouders en het kind.
-Disfunctionele relaties: Als de ouder opdringerig blijft, kan dat de volwassen relaties van het kind saboteren wanneer partners of vrienden beseffen dat ze nooit prioriteit zullen krijgen. Stel je voor dat je op date gaat en te horen krijgt dat de moeder van je date al de film en het restaurant voor je heeft uitgekozen.
-Gebrek aan autonomie: Het vermogen van het kind om beslissingen te nemen, zijn eigen behoeften te bevestigen, voor zichzelf te zorgen en een gevoel van onafhankelijkheid te ontwikkelen, kan worden belemmerd doordat ze te afhankelijk worden van de ouder. Als gevolg hiervan kan het kind als volwassene neigen naar codependente relaties.
-Slachtofferschap: Onderzoek toont aan dat kinderen die in hun jeugd negatieve ervaringen hebben gehad, als volwassenen een groter risico lopen om emotioneel en seksueel slachtoffer te worden.
-Verminderde levenstevredenheid: een onderzoek uit 2021 merkt op dat kinderen die emotionele incest meemaken, als volwassenen een verminderde levenstevredenheid rapporteren.

Hoe te verhelpen?
Deskundigen suggereren een aantal stappen die kinderen kunnen nemen om te herstellen van emotionele incest:

-Bouw gezonde relaties op: Voor kinderen is het opbouwen van gezonde relaties met volwassenen en het creëren van een veilige en beschermde emotionele omgeving de eerste stap naar genezing.
-Stel grenzen: Het kind moet leren zichzelf prioriteit te geven. Ze moeten leren grenzen te stellen aan hoeveel van hun eigen leven ze willen opgeven om in de behoeften van anderen te voorzien.
-Zoek therapie: Door deze problemen samen met een professional in de geestelijke gezondheidszorg te verwerken , kunnen kinderen de impact van emotionele incest begrijpen, inclusief hoe het hun emotionele ontwikkeling, hun volwassen relaties en hun opvoedingsstijl heeft beïnvloed. Ze kunnen met hun therapeut samenwerken om copingvaardigheden te ontwikkelen en gezondere relatiepatronen op te bouwen.

Experts bevelen een aantal stappen aan die ouders kunnen nemen om te stoppen met emotionele incest en te genezen:

-Zoek professionele hulp: Ouders moeten mogelijk psychische problemen en andere problemen behandelen om te genezen.
-Erken de dynamiek: Als een ouder erkent dat hij/zij emotionele incest heeft gepleegd, is het belangrijk dat hij/zij die dynamiek met het kind erkent, excuses aanbiedt en doelbewust werkt aan het opbouwen van een gezondere ouder-kindrelatie. Veranderen als ouder zonder er openlijk over te praten, kan leiden tot meer verwarring en een gevoel van ontoereikendheid bij het kind, omdat het kind het gevoel kan hebben dat hij/zij niet langer nodig is in de rol waaraan hij/zij gewend is.
-Bouw een ondersteuningssysteem op: Ouders moeten een sterk ondersteuningssysteem opbouwen van wederzijds ondersteunende vriendschappen tussen volwassenen om te voorkomen dat ze emotioneel afhankelijk worden van hun kind.

https://www.verywellmind.com/emotional-incest-7553756

https://deverslavingvoorbij.nl/emotionele-incest/

https://dsmmeisjes.nl/kennisbank/wat-is-emotionele-incest/