Echoïsme

Echoïsten zijn in wezen het tegenovergestelde van narcisten, die graag in het middelpunt van de belangstelling staan. Mensen met echoïsme deinzen terug voor de schijnwerpers en blijven liever onopgemerkt.

De term ‘echoïsme’ (niet te verwarren met egoïsme) is de laatste jaren populair geworden. David Dean, een Amerikaanse psychoanalyticus, bedacht de term voor het eerst in 2005. Echoïsme beschrijft mensen die niet in staat zijn complimenten te accepteren, andermans voorkeuren overnemen in plaats van hun eigen voorkeuren te ontwikkelen en die geen hulp kunnen vragen.

De term echoïsme komt uit de Griekse mythodologie. De figuur Narcissus die verliefd werd op zijn eigen spiegelbeeld, is nagenoeg bekend. Minder bekend is echter het lot van Echo, die verliefd werd op Narcissus, maar alleen kon herhalen wat hij zei.

Echoïsme is echter een eigenschap, geen aandoening. Het is gemakkelijker te begrijpen als je het opvat als een strategie om te overleven. Echoïsten gaan door het leven en denken dat ze, als ze zich veilig en geliefde willen voelen, zo min mogelijk van andere mensen moeten vragen en alles moeten geven wat ze kunnen.

Volgens Dr. Craig Malkin, psycholoog, onderzoeker en auteur van Rethinking Narcissism, is echoïsme de intense angst om op enigerlei wijze narcistisch over te komen. In tegenstelling tot narcisten, die de aandacht trekken en zich speciaal willen voelen, zijn echoïsten bang voor speciale aandacht.

Lees hier verder